در یادداشت قبل خواندید:
«امروزه زبان انگلیسی رایج ترین زبان رسمی دنیا و وسیله ای برای برقراری ارتباط ، انتقال فرهنگ و اطلاعات علمی در میان ملل جهان است،اما این اهمیت نباید موجب فراموشی تاثیرات فرهنگی به ویژه از سوی آموزشگاه ها که بعضا دارای محتوای نامناسب درسی هستند شود،اموزش زبان دوم باید بعد از تسلط ساده فرد بر خواندن و نوشتن در اولویت قرار بگیرد...»
با گذشت سه دهه از انقلاب اسلامی دست اندرکاران آموزش زبان هنوز با این چالش مواجه اند که چگونه باید با تفاوت های بین فرهنگ وارداتی موجود در کتاب های درسی خارجی و فرهنگ اسلامی ایرانی رو به رو شوند.تاریخچه آموزش زبان به ۱۳۱۸ هجری شمسی همراه با تالیف کتب درسی بر می گردد، طی سال های۱۳۶۴ تا ۶۸ کتاب هایی به نام Right Path To English وارد چرخه کتاب های درسی شد که با روش Audio Lingual(گفتار-شنیداری) طراحی شده بودند،این واقعیت را باید پذیرفت که دانش آموزان پس از گذراندن 6 یا 7 سال آموزش رسمی زبان در مدارس با این کتاب ها ،حتی از ادای ساده ترین مکالمات روزمره به زبان انگلیسی عاجز بودند، این کتاب ها با وجود ناکارامدی در حدود 27 سال در نظام آموزش ما حضور داشتند و این خود دلیلی بر روی اوردن افراد به موسسات و کانون های خصوصی است
تحولی در نظام اموزش
همانگونه که در آغاز بسیاری از کتاب‌های درسی زبان آمده است به قول حضرت امام(ره) «پیشتر به زبان خارجی نیازی نبود اما اکنون هست و ما باید انقلابمان را به تمام دنیا صادر کنیم» که این خود هدف آموزشی زبان در ایران را مشخص می‌کند. بر اساس این هدف هر دانش‌آموخته ایرانی باید بتواند افکار عقاید و نظرات خود را به زبان انگلیسی بیان کند از منابع خارجی به طور صحیح و در حد نیاز بهره بگیرد و قادر باشد گفته‌های انگلیسی‌زبانان رادر حد نیاز درک نماید،در همین راستا و با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری و سند تحول بنیادین و برنامه درسی ملی،مولفان به نگارش بسته های آموزشی جدیدی به نام Prospect در دوره اول متوسطه و Vision در دوره دوم متوسطه دست زده اند.
در کتاب‌های قبلی فقط شاهد کتاب دانش آموز بودیم اما در بسته آموزشی به صورت همزمان کتاب دانش آموز، کتاب کار و لوح فشرده در اختیار دانش‌اموز قرار می‌گیرد فلش کارت معلم واژگان و حروف الفبای زبان انگلیسی برای آن حک شده است که معلم در هنگام تدریس از این فلش‌کارت‌ها استفاده می‌کند. لوح فشرده نیز فایل صوتی دروس است که توسط افراد متخصص و نزدیک به زبان بومی ضبط شده است که دانش آموزان مکلف به استفاده از آن درکلاس و منزل هستند در روش جدید که در عمل مکالمه محورهست به هر ۴ مهارت (خواندن، نوشتن، صحبت کردن و گوش‌دادن) توجه ویژه ای شده است و حتی درس اول با مهارت Speaking و Listening شروع می شود. و هرچه به سمت سال های بالاتر می رویم بحث خواندن و نوشتن پررنگ تر می شود.
نقش خانواده ها در این رویکرد چیست و مولفان چه انتظاری از خانواده ها دارند؟
بزرگترین و مهمترین کارکرد خانواده و حتی دبیران در این رویکرد، نظارت آموزشی است. چنانچه خانواده ها انتظار کارایی بالاتری از فرزند خود دارند، لازم است به توصیه های زیر به دقت عمل نمایند:
الف:خانواده ها از کار کردن با فرزندان خود جهت آموزش جدا خودداری کنند. حتی اگر دارای مدارک عالی آموزش زبان هستند، فقط آنچه را که دبیر می خواهد انجام دهند.
ب: از استفاده کتاب کمک آموزشی مخصوصاَ بدون مشورت با دبیر زبان خودداری کنند.
ج: چون آموزش زبان در مدارس فقط 2 ساعت در هفته است ( مدارس عادی ) ضروری به نظر می رسد که خانواده ها، فرزندان خود را ملزم کنند تا هر روز حداقل 20 دقیقه سی دی مربوط به کتاب را گوش داده و فعالیت های خواسته شده دبیر را در کتاب کار به دقت انجام دهند تا به این شیوه برخورد زبانی دانش آموزان در طول هفته ادامه داشته باشد. به عبارتی دیگر منتظر نباشند دانش آموزان فقط در کلاس درس انگلیسی بخوانند و یاد بگیرند. بدون شک با این توصیه ها، نقش خانواده ها در آموزش و فراگیری زبان فرزندان شان بیش از پیش احساس خواهد شد.
و اما برخی اشکالات وارده بر کتاب ها ی جدید:
1. حجم بالای مطالب و لغت های جدید در کتاب ها و ارئه بعضی از نقش ها یا لغات تنها در یک درس و نکرار نشدن ان ها
2. آموزش نوشتن بعضی از حروف الفبا بویژه حروف ترکیبی مانند(ش-چ-خ-ق،...) در کتاب مورد غفلت واقع شده است ونوشتن بعضی اسامی فارسی با حروف انگلیسی ،بعضی از صدا ها یا حروف غیر ضروری استفاده شده است. مثلا اسم طاهره بصورت((Tahere نوشته شده است. شاید زیاد مهم هم نباشد اما همه می دانیم حرف اخر اسم مذکور ( ا )است نه ( ه ).
3. در کتاب جدید بخش املاء ( Dictation ) کمتر مورد توجه قرار گرفته .
4. کتاب ها قرار بود بصورت بسته ی اموزشی در اختیار دبیران قرار گیرد اما با گذشت چند ماه از سال تحصیلی مشاهده می شود بعضی از اجزای بسته به مدارس نرسیده است. از طرف دیگر بسیاری از مدارس هنوز ساده ترین امکانات لازم برای اموزش زبان ازجمله ( دستگاه پخش سی دی ، و...) راندارند.بسیاری از خانواده ها هم امکانات لازم را ندارند یا مجبور می شوند با پرداخت هزینه هایی حداقل امکانات را فراهم نمایند.
روزی گفته می شد معیار بی سوادی ، مسلط نبودن به زبان انگلیسی است و گاهی شنیده می شود ،کسی که توانایی کار با وسایل الکترونیک و کامپیوتر را ندارد بی سواد است اما با توجه به اهمیت روز افزون این دو، امروزه چه بسیار از افراد جامعه که در راه رسیدن به اهداف موفق نیستند یا زندگی خود را صرفا بر پایه اطلاعات علمی و تجربی بنا کرده اند و در خیال راهی هموار قدم بر میدارند. اما باید این را به یادداشت که امروزه با سواد کسی است که گذشته از علم دارای توانایی تجزیه و تحلیل صحیح و توکل باشد و آموزش این نکات وظیفه اصلی هر مربی می باشدوچه بسیار افراد ،کم سواد از لحاظ اکادمیک ولی توانمند و وظیفه شناس...
