امروزه آمار خشونت در نوجوانان افزایش چشم گیری پیدا کرده
پس با هم به درمان این بیماری اجتماعی بپردازیم:
امروزه آمار خشونت در نوجوانان افزایش چشم گیری پیدا کرده
پس با هم به درمان این بیماری اجتماعی بپردازیم:
نکته اول :
این سوال را از خود بپرسید: «آیا این موضوع 10 سال دیگر هم برایم مهم است»
به این وسیله میتوانید مسئله را از دیدگاهی آرامتر بنگرید.
نکته دوم :
از خود بپرسید: «بدترین نتیجه مورد عصبانیت من چیست؟» اگر کسی در پای صندوق فروشگاه از
شما سبقت گرفت، سپری کردن سه دقیقه بیشتر، مسئلهای آنچنان مهم نمیباشد.
نکته سوم :
سعی کنید قبل از گفتن هر کلامی تا عدد 10 بشمارید. انجام این کار رابطه مستقیمی با عصبانیت ندارد ولی میتواند صدمات ناشی از عصبانیت را به حداقل برساند......
عوامل زیادی وجود دارند که می توانند ما را خشمگین کنند. با توجه به این که انسان ها با یکدیگر تفاوت دارند، عواملی که باعث خشم و عصبانیت آنها می شوند، با هم فرق می کنند.
اما همه آن عوامل را می توان در دو دسته جای داد:
- عوامل بیرونی : عواملی هستند که در محیط زندگی ما اتفاق می افتند مانند : معطل شدن در اتاق انتظار، تحت فشار قرار گرفتن در اتوبوس شلوغ و ...
- عوامل درونی : عواملی که در درون خودتان هستند :
تجربه هایی که در زندگیتان داشته اید. مانند اینکه شاهد پرخاشگری نزدیکان خود به خاطر یک مسئله خاص بوده اید و یاد گرفته اید که خودتان هم در برابر آن مسئله خاص همان رفتارها و واکنش ها را نشان دهید. همسر، همسایه، پدر، فروشنده ، رئیس ، آموزگار یا هنرپیشه فیلم ها و... شما با مشاهده رفتارها آنها این رفتار را یاد گرفته اید.
خشم مانند شادی، غم، ترس ، لذت و ... یک احساس است، احساسی طبیعی که همه انسان ها آن را تجربه می کنند. اما از کودکی به ما یاد داده اند که عصبانی نشوید عصبانی شدن کار خوبی نیست. بچه های خوب عصبانی نمی شوند و ... . حتماً شما این جملات را شنیده اید اما لازم است بدانید که حق مسلم هر انسان است که شاد باشد ، عصبانی شود ، بترسد و یا دچار غم شود. در برخی از شرایط خشمگین شدن ضروری است
برای مثال : سربازانی که
در جبهه های جنگ با دشمنان می جنگند در بسیاری موارد با کمک
احساس خشم به دشمن حمله می کنند و یا از خودشان دفاع می کنند........