عوامل زیادی وجود دارند که می توانند ما را خشمگین کنند. با توجه به این که انسان ها با یکدیگر تفاوت دارند، عواملی که باعث خشم و عصبانیت آنها می شوند، با هم فرق می کنند.
اما همه آن عوامل را می توان در دو دسته جای داد:
- عوامل بیرونی : عواملی هستند که در محیط زندگی ما اتفاق می افتند مانند : معطل شدن در اتاق انتظار، تحت فشار قرار گرفتن در اتوبوس شلوغ و ...
- عوامل درونی : عواملی که در درون خودتان هستند :
تجربه هایی که در زندگیتان داشته اید. مانند اینکه شاهد پرخاشگری نزدیکان خود به خاطر یک مسئله خاص بوده اید و یاد گرفته اید که خودتان هم در برابر آن مسئله خاص همان رفتارها و واکنش ها را نشان دهید. همسر، همسایه، پدر، فروشنده ، رئیس ، آموزگار یا هنرپیشه فیلم ها و... شما با مشاهده رفتارها آنها این رفتار را یاد گرفته اید.
یعنی پرخاشگری از طریق یادگیری مشاهده ای
افکاری که در آن لحظه از ذهن ما می گذرد:
افکاری که در لحظه خشم و عصبانیت به ذهن ما می آیند، عموماً منفی هستند مانند :
اگر جوابش را ندهم فکر می کند که من از او ترسیده ام.
اگر سکوت کنم از نظر او به معنای این است که کم آورده ام.
با این کار مرا تحقیر کرد، خراب کرد، داغونم کرد.
همین حالا اگر جواب اش را ندهم آدم نمیشه، پررو می شه، ادب نمی شه و ...
و این فکر که اگر فریاد بکشم می ترسد و جا می زند.
منبع: روانشناسی تربیتی, نویسنده: دکتر علی شریعتمداری, نام انتشارات: امیرکبیر
